L2 ağlarının merkezi kontrol olmadan işlem sıralamasını nasıl yönettiğini hiç merak ettiniz mi? İşte ilginç kısım:

Bazı Layer 2 çözümleri, birden fazla bağımsız sıralayıcının birlikte çalıştığı ağlar inşa ediyor. Tek bir varlığın kontrol etmesi yerine, bu sıralayıcılar Bizans Hata Toleransı konsensüsüne ulaşır—yani bazı düğümler kötü niyetli davransa veya başarısız olsa bile sistem sorunsuz bir şekilde çalışmaya devam eder.

Bu mimari, kritik bir sorun olan sıralayıcı merkezileşmesini ele alır. BFT mekanizmaları aracılığıyla anlaşması gereken düğümler arasında gücü dağıtarak, ağ dayanıklılık ve sansüre karşı direnç kazanır.

Teknik temel, bu bağımsız operatörleri, güvenlik garantilerini korurken, işlem emirlerini doğrulamak için koordine etmeyi içerir. Temelde, tek bir arıza noktasını sağlam, dağıtık bir sisteme dönüştürmektir.

Daha fazla L2'nin merkeziyetsiz sıralayıcı tasarımlarını keşfetmesiyle göz önünde bulundurulması gereken bir konu.