Geçen yıl birkaç yeni arkadaşımı getirdim, bir ortak nokta buldum: Ellerinde 1000U tutanlar büyük bir işlem yapmak istiyorlar. Sonuç ne oldu? Ya fiyatı takip edip üç gün yükseliş yaparak tasfiye oldular, ya da kaybedilen bir pozisyonu tutarak sonunda sıfıra inip gittiler.

Açıkçası, 1000U sayısı çok hassas - ne çok, ne de hayatınızı riske atmak için bir bahistir. Bunu, bu pazarı nasıl oynayacağınızı anlamanız için en az maliyetle bir "deneme kartı" olarak görmeyi tercih ederim. Yeni başlayanlar aşamasında iki katına çıkmayı düşünmeyin, önce bir şeyi anlamaya çalışın: Kendinizi ilk üç ay boyunca nasıl tutacağınızı.

**Öncelikle fonlar nasıl dağıtılacak**

Kendi alışkanlığım şöyle: 1000U geldiği anda, hemen üç parçaya ayırıyorum - 350, 350, 300. İlk 350'yi işlem hesabına atıyorum, geriye kalan 650'yi ise soğuk cüzdana veya sık kullanılmayan bir depolama hesabına aktarıyorum.

Neden bu kadar zor hale getirmemiz gerekiyor? Çünkü insan doğası dayanıklılık gösteremez. Hesapta çok para olunca, hangi coin'in %5 yükseldiğini görür görmez tüm parayı yatırmak ister, %10 düştüğünde ise dipten almak için dayanamaz. İçeri sadece üçte birini koyarsan, bu kısmı kaybetsen bile, yeniden başlamak için hala büyük bir ana sermayen var. Piyasada en çok eksik olan şey, mermisi olan oyunculardır; en bol olan ise fırsatlardır. Çok sayıda insanın tüm parayı yatırıp doğrudan uygulamayı kaldırdığını gördüm, kendilerine analiz yapma fırsatı bile bırakmıyorlar.

**Kaldıraç bu çukur hakkında tekrar konuşalım**

10 kat, bu benim yeni başlayanlar için çizdiğim yaşam ve ölüm çizgisi.

O "günde 20 kat kazanç" efsanelerine kulak asmayın, bunlar sadece hayatta kalanların yanılgısıdır. Yüksek kaldıraçların en kötü yanı şudur: yönünüzü tamamen doğru tahmin etseniz bile, coin fiyatı gerçekten yükseliyor olsa da, arada %5’lik bir geri dönüş sizi tasfiye edebilir. Gerçekten yükseldiğinde, sizinle artık bir ilgisi yok.

Kaldıraç bu şey gaz pedalı değil, daha çok bir uçurumun kenarındaki tek ağaç köprüsüne benziyor — yürümek