Hatırlıyor musun, o maymun için 4000 dolar harcadığım zamanı? LinkedIn bağlantılarım çıldırdı—ve bu iyi bir şekilde değildi. Kurumsal kitle, satın almayı alay konusu yaptı. Biraz ileri saralım ve tahmin et, DM’lerim neyle dolup taştı? Aynı yöneticilerden mesajlar, sıradan bir şekilde bahsediyorlar, sağ tıklayıp dijital varlığımı "kaydetmişler".

İroni bana hiç kaybolmadı. Bunlar, bir JPEG’ye dört haneli para harcamayı anlamayan takım elbise giymiş kişilerdi. Ama işte oradaydılar, ücretsiz kopyaları toplamışlar gibi, sanki bu onları hareketin bir parçası yapıyormuş gibi. İşte tam bu fark—bir parçayı sahiplenmek ile sadece... başkasının ekran görüntüsünü almak arasındaki fark.

Ne diyorsan de, o $4K karar hakkında, ama en azından bu alanda sahipliğin ne anlama geldiğini anladım, ta ki bu terim yönetim kurulu jargonuna dönüşene kadar.