Bazen, sana "gerçekten sahip olmak" ne demek olduğunu anımsatan anlar vardır.

Hesap bakiyesinin artıp azalmasını izlemekle ilgili değil, bir tür sağlam bir kararlılık hissi - ne olursa olsun, eşyalarım hâlâ elimde.

Bu gerçeği, bir "sıkışma" sonrasında anladım.

O zaman kullandığım bir platform aniden para çekimini kapattı, sebebi "sistem güncellemesi" olarak açıklandı. Arka planda bakiyeme bakarken içimde bir boşluk hissettim - paranın benim olduğu belli ama onu çekemiyorum. Müşteri hizmetleri grupta aynı metni kopyalayıp yapıştırıyor ama herkes biliyor ki bu sadece zaman kazanma bahaneleri. O çaresizlik hissi oldukça gerçekti, sanki evinizin kapısını dışarıdan birisi kilitledi ve anahtar da sizde değil.

Birisi bana Plasma'dan bahsedene kadar.

O, bu şeyin bir "çıkış yolu" olduğunu söyledi, böylece ne olursa olsun varlıklarını geri alabileceğini. O zaman pek inanmadım ama yine de denedim.

O işlem bana oldukça büyüleyici geldi. Varlıklar alt zincire aktarıldıktan sonra, ana zincirde bir "çıkış" bırakılır, tıpkı kapının dışında yedek bir anahtar saklamak gibi. Alt zincirin düğümleri topluca kaybolsa, işletmeci kaçsa veya hatta sözleşme sorunları olsa bile, bu kanal aracılığıyla ana zincirden doğrudan eşyalarımı geri alabilirim.

O an anladım ki, "güvensizlik" denildiğinde kastedilen, sadece başka bir yerde güvenmeye devam etmek değil, aslında kimseye güvenmeye gerek olmamasıdır.

Plasma'nın çıkış hızı gerçekten hızlı değil, ama şu an bunun en güven verici tasarımı olduğunu düşünüyorum. Çünkü güvenlik kendisi, beklemeye değer.