Özel sermaye şirketleri, satamadıkları şirketlerle dolu portföyler nedeniyle artan bir baş ağrısıyla karşı karşıya: Bu sözde "zombi şirketler" belirsizlik içinde sıkışıp kalmış durumda - istenen değerlemelerde alıcı çekmek için yeterince başarılı değiller, ancak tamamen de başarısız değiller.

Çıkış ortamı önemli ölçüde sıkılaştı. Yüksek faiz oranları, kaldıraçlı satın almalara daha az cazip hale getirirken, kamu piyasaları aşırı fiyatlandırılmış varlıklara karşı şüpheci kalıyor. Bu arada, bu firmalar yaşam destek sisteminde sermaye tüketmeye devam ediyor, LP'lere yıllar önce vaat edilen getiri kaynağını kurutuyor.

Bu, yatırım manzarasını sessizce yeniden şekillendiren bir likidite sıkışıklığı. Bazı fonlar artık geleneksel 4-6 yıl döngüsünün yerine varlıkları 7-10 yıl tutuyor. Soru sadece ne zaman çıkacakları değil - aynı zamanda, acımasız kesintiler olmadan çıkıp çıkamayacakları.