Zenginler sıkılır mı?

Kafası karışık mı?
Hayatın sıkıcı olduğunu mu düşünüyorsun?

Son zamanlarda "Açlık Oyunları"na takıntılıyım. Kocamla birlikte her seferinde bir dosya açıyoruz ama hep ilk kışı geçemiyoruz.
Başlangıçta "katı inanç" ilkesine bağlı kaldık, Mod yüklemedik, hile yapmadık, hayallerimizi gerçekleştirmek için kendi ellerimizle çalışmalıyız, ıssız yeri cennete dönüştürmeliyiz!

Sonra, gerçek bize bir darbe indirdi🌚
İkimiz dayanamıyoruz, önce bir harita paylaşım Modu yükledik, sonra buzdolabı için kalıcı tazelik Modu geldi, sonradan taşın aşırı derecede kıt olduğunu fark ettik, ikimiz de kod kullanarak刷🌚 yapmayı öğrendik.

Sonra her şeyi taramaya başladım, evi adeta bir saraya dönüştürdüm, bahar, yaz, sonbahar, kış patronları umurumda değil!

Ama garip bir şekilde, her şey çok kolay geldiğinde, ikimiz de bu oyuna aniden ilgi kaybettik.
Artık o ilk tarla açma heyecanı yok, o kaynak kıtlığının getirdiği başarı hissi de, geriye sadece bir tıkla oluşturulmuş bir boşluk kalıyor.

O anda basit ama çarpıcı bir gerçeği anladım:
Riskler ortadan kalktığında, kıtlık silindiğinde ve her şey erişilebilir hale geldiğinde, arzular da kaybolur.
Mutluluk "sahip olmaktan" değil, "edinme sürecinden" gelir; anlam "sonuçtan" değil, "mücadele kendisinden" gelir.

Mutluluk bir şeyler elde etmek değildir,
Ama bir dilek sahibi olmak.
Ve arzuların sürdürülmesi için eksiklik gereklidir.

Yani, zengin insanlar paralarının çok olduğunu ve hayatın bir anlamı olmadığını mı düşünüyor?
Bana parayı verebilirsin, bu ıssızlığı ben üstlenirim, sen yeniden mücadele et, eski tutkununu yeniden bul.