Hayal et: beyinler doğrudan bilgi akışlarına bağlı. Bilgi, tarih, veri - hepsi, sinirsel arayüzler aracılığıyla anında erişilebilir. Bu gerçeklik ortaya çıktığında, geleneksel öğrenme için geriye ne kalıyor? Her şey zaten oradaysa, bir düşünce uzaklığında, eğitim gereksiz hale mi geliyor? Yoksa tanımlayamadığımız bir şeye mi dönüşüyor? Asıl soru çocukların ne öğrenmesi gerektiği değil - insan öğreniminin ne anlama geldiği, veritabanı zaten kafanda olduğunda. Beceriler? Eleştirel düşünme? Yaratıcılık? Belki bunlar geliştirilmesi gereken tek şeyler haline geliyor. Çünkü bilgiler? Belki de bunlar sadece... önceden yüklenmiş.